ÜÇÜNCÜ OLUP KAZANMAK!
ÜÇÜNCÜ OLUP KAZANMAK!
Seçim süresi boyunca köşe yazılarıma ara verdim. Siyaset dilinin kirlendiği, kasetlerin ve politik kumpasların hakim olduğu bir atmosferde bazen izlemek gerekiyormuş.
Seçim akşamı çok sevdiğim bir arkadaşımın evinde ailecek oturup sonuçları takip etmeye başladık. Arkadaşım oyunu Sinan Oğan'dan yana kullandı. İlk sonuçlar ekrana düşer düşmez 8 yaşındaki oğlu kazanıyor muyuz baba? diyerek sordu. Arkadaşım heyecanla "Evet!" dedi kazanıyoruz. Çocuk şaşırmış gibi ekranın en altında kalan isme bakıp "Üçüncü olmuşuz" dedi ama arkadaşım ısrarla "Kazanıyoruz oğlum!" demeye devam etti.
Baba ile oğul arasındaki bu diyalog seçim gecesinin özetiydi aslında. Zaten ilerleyen saatlerde her iki tarafta tebrik etmek için Oğan'ı arayacaktı. Seçimin tek kazananı üçüncü olmuştu ama kazanmıştı!
Seçim sonuçlarını uzmanlar sık sık değerlendiriyor. Kim yanlış, kim doğru hamle yaptı herkesin bir fikri var. Bu değerlendirmeleri izlerken benim aklımda bir tek sahne var.
Ümit Özdağ başından eksik etmediği şapkasıyla sahanın kenarında yüzündeki meşhur gülümsemesi ile gözümde canlanıyor.
Bir teknik direktör gibi taktiğini kurdu, bir futbolcu gibi sahada adım atmadık yer bırakmadı, rakiplerinin zayıf olduğu kısımları keşfedip nereye hangi güçle vuracağını iyi belirledi. Bu yetmez diyerek karşılarına ağır sıklet bir rakip çıkardı Oyunu iyi kurmuş olmanın verdiği rahatlama ile Anadolu'ya döndü. Şehir şehir gezmeyi bırakıp köy köy gezmeye başladı. .
Şimdi yine aynı şapka ve aynı gülümseme ile önce kurduğu, sonra oyuncularını belirlediği ve daha sonra sahayı seçtiği oyunun nihayet hakemi de oldu iyi mi?
Seçim süreci oldukça ilginçti. Herkes planını yaparken Türk milleti de kendi planını uyguladı. Anadolu'nun münevver insanları siyasetçiler ile operasyon hayali kuranların arasına keskin bir çizgi çizip tebeşiri Sinan Oğan'ın eline verdi. Şimdi, Sinan Oğan çizginin istikametini nereye çevirirse oyunun bütün akışı o tarafa yönelecek.
Ümit Özdağ'mı?
O kafasındaki yeni planlarını şapkasının içerisinde evirip çevirerek bir taraflarda gülümsemesi ile sahayı izliyor ve nereye hamle yapacağını belirlemeye çalışıyordur. Tabii bir gözü de tribündeki Suriyeliler için stat dışında beklettiği otobüsü doldurmanın hayallerini kurarak!
