Cenâb-ı Hakk, Kur’an-ı Kerîm’de “Müminun” suresinin 1 ile 11. ayetleri arasında, öldükten sonra kurtuluşa eren müminlerin kimler olduğunu beyan etmektedir. Onlar şunlardır: Namazlarını huşu ile kılanlar, gıybet, suizan, yalan, dolan gibi, şirk gibi şeylerden uzak duranlar; zekatlarını tam olarak verenler; iffet, namus ve hayatlarını koruyanlar; emanetlere riayet edenler; sözlerinde ve sözleşmelerinde duranlar; beş vakit namazını kılmaya özen gösterenler. Bunlar, Firdevs Cennetine varis olup, orada devamlı kalacaklardır.
Firdevs cenneti, bir hadisi şerife göre, cennetin ortasıdır ve cennetin en yüksek makamıdır; orada nehirler akar.
Hazreti Muaz’a, müminin özelliklerinden soruldu. Müminin özellikleri şunlardır: Mümin, Rabbine karşı boyunu eğik, mütevazı olup; rükûnda ve secdesinde namaz kılan kişidir. Mümin, nefsine yenik düşmeyen, bilakis nefsini hakir gören kişidir.
Bir hadisi şerife göre, Peygamberimiz (aleyhisselam) şöyle buyuruyor:"Altı şey vardır ki, amellerin güzelliğini yok eder: insanların kusurlarıyla uğraşmak, kalp katılığı, aşırı dünya sevgisi, hayanın azlığı, dünyada daha çok yaşama arzusu ve bitmeyen haksızlıklar."
Kurtuluşa eren mümin, günahlarına pişman olan ve günahlarına tövbe eden kişidir; Allah’ın nimetlerine şükreden, hamd eden, nankörlük yapmayan kişidir; Allah’ın düşmanlarına buğz eden, onları sevmeyen kişidir; Allah’ın dostlarını, müminleri gönülden seven kişidir. Mümin, dünyada kendisini zindanda zanneder, çünkü dünya zahmetlidir, hilalidir ve imtihan yurdudur.
Kurtuluşa eren mümin, ahiret mutluluğunu düşünür; mümin, ahiretin mükafatına, huzuruna ve adaletine muhtaçtır. Mümin, ahiret hazırlığına daha fazla ağırlık verir; dünyada yüzü gülmüyorsa, ahirette güleceğine inanır; mümin, Allah’ın rızasına kavuşmak için gayret sarf eden kişidir. Yine mümin, Müslüman olduğu için, ibadetinde bulunduğu ve kulluğunun gereklerini yerine getirdiği için sevinen kişidir. Mümin, Peygamberimiz (aleyhisselam)’ın sünnetine tabi olan ve dünyada yaşadığı müddetçe ölümü ve ölüm ötesini hatırlayan kişidir. Kurtuluşa erecek olan mümin, kazaya rıza gösteren, yani başına gelenlere rıza gösteren; varsa hatalarını anlayan, tövbe eden kişidir; işlerini her zaman bollukta da darlıkta da Allah’a havale eden kişidir.
Bu noktada, Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretlerinin Tefviznamesine göz atalım:
"Hak şerleri hayr eyler, zannetme ki ğayreyler;Arif anı seyreyler, Mevla görelim, neyler neylerse güzel eyler.Sen, Hakk’a tevekkül kıl, tefviz et ve rahat bul;Sabreyle ve razı ol.Mevla görelim, neyler neylerse güzel eyler;Bir işi murad etme, oldu ise inat etme;Haktandır o, reddetme.Mevla görelim, neyler neylerse güzel eyler;Deme şu: ‘Niçin öyle yerincedir?’O, öyle bak; sonuna sabreyle.Mevla görelim, neyler neylerse güzel eyler;Hiç kimseye hor bakma; incitme, gönül yıkma;Sen, nefsine yan çıkma;Mevla görelim, neyler neylerse güzel eyler."
Kurtuluşa eren müminlerden olmak niyazıyla, Allah’a emanet olun.